मेरो लेखाई देख्दा धेरैले मलाई
राजाबादी देखि रा.प्र.पा नेपालको मान्छे रैछ भनेर लख काटने गर्नु हुँदो रैछ ! सोचाईआ-आफ्नोहो ! लेख्दा र बोल्दा समयलाई देखेर बिचार
गरेर बोल्नु पर्छ भन्ने मेरो मान्यता हो ! मैले आज सम्म कुनै राजनैतिक दलको झण्डा बोकेको छैन भने नारा जुलुसमा हिड्ने कुरै भएन त्यसैले मा कुन पार्टीको परे परिन त्यो ठुलो कुरा भएन !
ताजा घटनाको कुरा गरौ ! केहि दिन अगाडी कांग्रेस, एमाले, माओबादी र विजय गछेदार्को मदेसी दल समेत ४ दल
मिलेर १६ बुंदे सहमति भयो ! त्यो सहमति गर्ना साथ अंग्रेजी सब्द 'फास्ट ट्रयाक' मिसाएर संबिधान बनाएर घोषणा गर्ने कुरा
गरे !
'फास्ट ट्रयाक' भन्ने
सब्द एमाले अध्यक्ष ओलीज्युले प्रयोग गर्नु भो र अझै अपुरो भएछ भनेर कांग्रेस
सभापति तथा प्रधानमन्त्रि कोईरालाले त्यसमा 'सुपर फास्ट ट्रयाक'
भनेर थपी दिनु भयो !
निर्वाचन आयोगले चौथो पार्टी भनेर
रा.प्र.पा नेपाललाई घोषणा गरेको छ तर दोश्रो संबिधान संबिधान निर्माणको कुनै पनि कोठे बैठकमा रा.प्र.पा
नेपाललाई सहभागी गराएको देखिदैन किन ?
निर्वाचन आयोगको बरियतामा नपरेको मदेसी
पार्टीको एक घटक गच्छेदारले के कुन हैसियतले १६ बुँदेमा सहि धस्काए ? संबिधान भनेको सर्ब सम्मतिले बनाउने कुरा हो भने देस कांग्रेस,
एमाले, माओबादी र गच्छेदारहरुको मात्र पेवा
हैन !
१६ बुंदेको घोषणा हुना साथ सर्ब प्रथम
मदेसी घटकहरुले नै युद्धस्तरमा बिरोध गरेको पनि सुनिएकै हो भने राजनीतिक पार्टी
बाहेकका बिदेसी निमकदारहरुको बिरोध आउनु त्यो नयाँ र नौलो कुरो भने पक्कै पनि हैन
!
२००७ सालमा देखिएको सपना बल्ल पुरा
हुने भयो भनेर एमाओबादीका दोश्रा नेता भटराई चम्चम गरेर चम्किएको पनि देखिएकै हो !
नेताहरुले गरेको सबै काम कारबाहीमा
आँखा चिम्लेर समर्थन गर्नु पर्छ भन्ने कुनै जरुरि छैन किनभने न्यायालय भनेको सहि र
गलत छुट्याउने थलो पनि हो !
चार दलका नेताहरु मिलेर रात बिराता
गरेको १६ बुंदे न्याय संगत छैन र त्यो १६ बुंदे सहमति देस र जनताको अहितमा छ भनेर
सम्मानित सर्बोच अदालतले फेरी पनि नेपाला न्याय मरेको छैन भनेर पुस्टि गरि दिएको छ
!
नेपालको चर्चित अन लाइन पत्रिका अनलाईन खबरका १
जना पत्रकार श्री मातृका पौडेलजीले सम्मानित सर्बोच्च अदालतबाट भर्खर आएको फैसला
सम्मानित रास्ट्रपति र प्रधानमन्त्रीको सत्ता लम्ब्याउने खेल हो भनेर ट्वीटरमा
ट्वीट गर्नु भएको रैछ ! बिद्वान पत्रकारले गर्नु भएको को त्यो ट्वीत् देखेर म चै छक्क र
आश्चर्य परेको छैन किनभने नेपालको नेता तथा पत्रकारहरु देस र जनता प्रति कत्तिको
ईमान्दार र बफादार छन पन्चेत फालिएको २०४६ साल देखि आजको मिति सम्म राम्रै संग
देखि भोगी सकेका छौ !
