-हिमाल-पहाड
-भित्रि मदेस
-मदेस (तराई)
नेपालमा २०६४ साल देखि संघीय प्रदेशको
आवाज उठान थालेको हो र त्यसै लाई मौका
छोपेर केहि मदेसीहरुले दलको साइनो जोडेर नेता बन्दै नेपालमा ‘एक
मदेस एक प्रदेस’ हुनु
पर्छ भनेर जोडदार संग आवाज उठाउन थालेको देखियो ।
नेपालमा २००७ साल देखि आजको मिति सम्ममा जे जति आन्दोलन र
सहमति भयो त्यसमा भारत सरकारले ठुलो भूमिका खेलेको तथ्यलाई नकार्न सकिदैन !
केहि दिन नेपालको दक्षिण क्षेत्र असान्त
छ ! कोहि एक मदेस हुनु पर्छ भन्छन, कोहि
जातको आधारमा मदेस भाग लाउनु पर्छ भन्दैछन ।
मदेसी नेताहरुले दलको नाममा गरेको हिंसात्मक आन्दोलन यो पहिलो
पटक हैन । यो भन्दा
पहिला पनि पटक पटक आन्दोलन गरेर थुप्रै मदेसिको सन्तानहरुलाई
मृत्युको काखमा पुर्याई सकेका छन भने घाईते तथा अंगभंग
हुनेहरुको गन्ति गरेर
साध्य छैन ।
नेपाल भनेको हिमाल,
पहाड, भित्रि
मदेस देखि मदेसमा बस्ने सबै नेपालीहरुको
साझा फुलवारी हो । यस्तै कल्पना गरेर राजा महेन्द्रले बिकास
क्षेत्र, अंचल,
जिल्ला तथा ईलाकाको कल्पना गरेर देसको नक्सालाई सिमांकन गरेका थिए ।
 |
| साभार: गुगल सर्च |
नेपालको तराईमा पर्ने प्राय सबै जिल्ला
तथा अन्चलहरुलाई साना ठुला नदीहरुको साँध सिमानालाई आधार मानेर कित्ता काट गरिएको
छ ।
यी कुरा सबै पार्टीका नेताहरुले राम्रो संग बुझेका छन नेपाललाई संघियतामा लैजाँदा हिमाल देखि तराई छुनु पर्छ तर नेताहरु त्यसो गर्न चाहेर पनि सकेका छैनन सायद बिदेसीहरुको दवाबले होला ।
यी कुरा सबै पार्टीका नेताहरुले राम्रो संग बुझेका छन नेपाललाई संघियतामा लैजाँदा हिमाल देखि तराई छुनु पर्छ तर नेताहरु त्यसो गर्न चाहेर पनि सकेका छैनन सायद बिदेसीहरुको दवाबले होला ।
केहि दिन अगाडी नेपालका चार पार्टीका
चारजना नेताहरुको कोठे बैठकले मदेसी पार्टीको
माग अनुसार मदेसलाई दुई क्षेत्र बनाईयो । अहिले आयेर यसरि हुन्न मदेसमा भित्रि मदेसको जिल्लाहरु पनि गाभ्नु
पर्छ भनेर भंदैछ्न ।
भित्रि मदेस अर्थात खनिज देखि बन
सम्पदाले भरिएको भरिपूर्ण ईलाकाहरु भनेर बुझिन्छ ।
अहिलेका राजनैतिक पार्टीका नेताहरु
बुझेर पनि बुझ पचाउने काम गर्दैछन भन्ने
कुरा तिनीहरुले देखाएको हरेक अभिव्यक्ति बाट प्रस्ट हुन्छ ।
नेपाल जस्तो
सानो मुलुकले धेरै प्रदेस धान्न सक्दैन । देसलाई टुक्रा टुक्रा पार्ने हो भनी नेपालको अस्तित्व समाप्त
हुन्छ त्यसैले सबैले यस्ता कुराहरु बुझ्नु जरुरि छ ।
२०४६ साल पछी जन्मेका अधिकांस पार्टीका नेता तथा तिनका कार्यकर्ताहरुलाई देस र नागरिकको माया छैन । देस र नागरिकहरुको माया भएको हिंश्रक राजनीति गर्दैन थिए भने ति नेताहरुको पछी लाग्ने कार्यकर्ता देखि जनताहरु भनेको
अबुझ प्राणी हुन ।
मदेसमा अहिले देखावटीरुपमा नेताहरु सक्रिय देखिन्छन तर भित्रि
पाटो अर्कै पनि हुन सक्छ ।
छिमेकी भारत नेपालमा मात्र नभएर सबै
छिमेकी देशरुमा कहिले पनि सुख शान्ति
अमन चयन कायम देख्न सक्दैनन २००७ साल देखि आज सम्मको घटनाले यस्तै देखाएको छ भने पाकिस्तान संगको पटक पटकको युद्ध त्यसको दरिलो प्रमाण पनि
हो ।
अस्ति भएको बिरगंजको हिंश्रक घटनामा
भारतीय बाणिज्य दुताबासको ठुलो हात छ भनेर
'नेपालको सुरक्षा निकायको प्रमुखहरुको निष्कर्ष' भनेर बिधुतिय देखि छापामा समेत समाचार बनेर आयो ।
बितेका बर्षहरुमा भएको मदेस आन्दोलनको
नतिजाले जुन दिन नेपालको पररास्ट्र
मन्त्रालयमा मदेसी नेता उपेन्द्र यादब छिरे उनैले ति दुई स्थानमा बाणिज्य दुताबास खोल्न दिएका हुन ।
नेपाल जस्तो सानो देसमा मदेसको बिराटनगर
देखि बिरगंजमा छुट्टै बाणिज्य दुताबासको जरुरि किन पर्यो ?
ति मदेसी
नेताले अब जनतालाई बताउनु पर्दछ ।
मदेसमा सबै जाति धर्म र तप्काका
नागरिकहरु बस्छन । मदेसमा जन्मी हुर्कीएका
धेरै नेपालीहरु हिमाल देखि पाहाड हुँदै भित्रि मदेसमा समेत
बिभिन्न पेशामा कार्यरत छन । मदेसी नागरिहरु मात्र नभएर देसको
सबै भागमा जाति
अनुसारको नागरिक विभिन्न कार्यले पिडित छन र त्यसरी पिडा दिने पनि नेताहरु भन्ने यिनै ठालुहरू हुन ।
बिदेसिको उक्साहटमा लागेर केहि थान
मदेसी नेताहरुको कुकृत्यले आज मदेस जलेको
देख्दा भित्रि मदेसको चुरे शृंखलाले केहि दिन दखि निरन्तररुपमा अश्रु नयन बगाउदै छ ।
 |
| साभार: गुगल सर्च |
बिन्ति छ मदेसी दाज्यु भाई तथा दिदि
बैनीहरु नेताहरुको कुनै जात धर्म हुन्न
। पैसा र पदको लागि यिनीहरु जस्तो सुकै निच काम गर्न पछी हट्दैनन । आज मदेस जलेर जती पिडा मदेसिहरुलाई भएको
छ त्यो भन्दा हजार गुणा बढी पिडा हामि
भित्रि मदेस देखि पाहाड हुँदै हिमालमा बस्ने नागरिकहरु लाई भएको छ ।
त्यसैले नेपालमा बस्ने सबै नेपाली हुन भन्ने भावना राख्दै
अराजक तथा हिंसात्मक
गतिबिधिमाभाग लिएर सुन्दर शान्त देस नेपाललाई तहस नहस नपारौं त्यसैले जय मदेस हैन जय देस भनौ !
