 |
| बिमल आचार्य |
माओबादि भुमीगत हुँदा हाम्रो गाउँमा राति राति झोला भिरेर कागज बोकेका मान्छेहरु आउँथे अनि दुईजना तिनजना हाम्रो घरमा आएर बस्थे भात पकाएर खुवाउनु हुन्थ्यो आमाले खाना खाएपछि आमाले बाबु जा दिदि दाईलाई सुत्न फलानोको घरमा छोडदे भन्नु हुन्थ्यो मैले लगेर छोडिदिन्थे तर ? कुरा लुकेको के थियो भने हामी सुकुम्बासी थियौ हाम्रो घर खान्थे सुत्न चाहिँ हामी जसको भुमी प्रयोग गरेर बाँच्थ्यौ उसैको घरमा जान्थे सायद यो कुरा प्रचण्ड र बाबुरामले नै सिकाएको हुनुपर्छ क्रान्तीकारी शत्तिहरुलाई।
आज सोच्ने गर्छु ति दिन प्रचण्ड जी र बाबुराम जी को माहान जनयुद मा मेरो पनी सहयोग रहेछ चाहे तो खाना खुवायर होस चाहे सुत्ने बाटो देखाएर होस समर्थन भनेको समर्थन नै हुन्छ। आज प्रचण्ड जी र बाबुराम जि तपाईहरु नयाँ नेपाल बनाउँदै हुनुहुन्छ रे के हामीलाई नसोधि बनाउनु हुन्छ? के हामी जष्ता गरीब युवाको कुनै दायित्ब हुँदैन? के तपाईहरुको जनयुद मा गोलीनै भिरेर मान्छे मारेर मातरै सहयोग हुने हो र?
अरु जे गरेपनी मेरो देशलाई दुई ओटा कुरा जनतालाई नसोधी नगर्नुहोला सँघियता र धर्म निरपेक्षको बारेमा जनमतसँग्रह बिना कुनै निर्णय नलिनुहोला यो अधिकार केबल जनतालाई छ तपाईहरुलाई छैन।आज यो कुराले गर्दा बिश्वका धेरै मुलुकका जनताले दुख पाएका छन हामीले भोलीका दिनमा यो दुख नपाउँ अखण्ड नेपाल भनेर बाँच्न पाईयोस
..
बिमल आचार्य
चितबन गितानगर 1
हाल:दोहा कतार
