चित्त दुखाउने कि जाग्ने ?

-जनकमान डङ्गोल

राणा शासन –मुर्दाबाद ।

पंचायती शासन –मुर्दाबाद ।

प्रजातन्त्र –मुर्दाबाद ।

माथिका सबै नारा लगाउन सिकाउने ब्राम्हण देउताहरु हुनुहुन्छ र होस्टेमा हैंसे गर्ने अन्य केहि अम्लोमा गनिने जातिका मुन्छेहरु थिए ।

राणा पन्चायत देखि प्रजातन्त्र त्यतिले पनि नपुगेर राजतन्त्र फाल्न उक्साउने पनि ब्राम्हण देउताहरूनै हैनन ?

ब्राम्हण क्षेत्रीकुलमा जन्मिनु भएका मित्रहरु अहिले भुराको कितावमा जय मुसी हावी भो भनेर अन्वार चुक जस्तो बनार सामाजिक संजालमा डाँको छोड्दै गरेको देखे ।

हिजो राजालाई बिष्णुको औतार भन्नेहरु कांग्रेस कम्युनिस्ट बनेको पनि देखिएकै हो । द्रब्यको लोभमा आफ्नो आत्मा बेचेर पन्चायत र राजा फालेसी देखिने नतिजा यस्तै हुन्छ ।  

अब सामाजिक संजालमा आएर चित्त दुखाउने कि देश र धर्म जोगाउन श्री ५ फिर्ता गराउने ?

अब पनि चेतेनन भने आफ्ना ईस्ट देबी देउताको ठाउँमा ईसा देखि मिसा सम्मको फुटो राखेर बाध्यकारी प्रे गर्ने दिन पक्कै पनि आउनेछ त्यसैले देश, धर्म र संस्कृति जोगाउने हो भने नेपालमा राजतन्त्रको स्थापना हुन सख्त खाँचो छ ।

 

 

आज हाम्रो नयाँ साल हैन

आज जनवरी १ तारिख । पश्चिमा गोरा तथा कुइरेहरु देखि हिजो तिनीहरुले बनाएको दासहरुले मनाउने पर्व ।

चिनियाँहरुको आफ्नै नयाँ वर्ष छ । नेपालीहरुले सगोलमा मनाउने गरेको बिक्रम सम्बत बैशाख १ गते वाट सुरु हुन्छ ।

बुझ्नु न सुझ्नु काशी तिर कुद्नु भन्ने उखान नबुझेर हो वा हिन्दुस्थानी बन्न रहर पलाएर हो हाम्रा नक्कलेहरु अस्ति मेरो क्रिसमस अहिले Happy New Year भन्दैछन । गुलाम बन्न कति जाँगर चलेको हो ।

हज्जारौं बर्ष गुलामीमा जकडिएको हिन्दुस्थानीहरु समेत हाम्रो नयाँ वर्ष बिक्रम सम्बत हो र खाँटी भाषा हिन्दि हो भनेर मुलुक भरि बुझाउन सकेका छैनन भने बैशाख १ गते बाट बिक्रम सम्बत अनि रास्ट्रिय भाषा नेपाली बनाएको हाम्रो सानो मुलुकको नक्कल कहिले गर्लान ?

अंग्रेजी भाषा र अंग्रेजी चाड न हिन्दुस्थानको हो न नेपालको यस्ता कुरा मोदी देखि बोधीहरुले बुझ्नु जरुरि छ ।

 

भंडुवा धर्मानन्द पाध्यहरु

-जनकमान डङ्गोल 

गुरु प्रसाद मैनालीले लेखेको कथा ‘छिमेकी’ । 

‘छिमेकी’ कथामा गुमाने र धनजिते दुईजना छिमेकी छन । असारको समय अनि खेत रोप्ने बेला । गुमानेको गोरु धनजितेको खेतको बिउमा पस्छ र धनजितेले गोरुलाई बेस्सरी पिट्दै धपाउँछ । वर्षायामका आफ्ना गोरुलाई बेस्सरी पिटेको देखेपछि गुमाने रिसाउँछ र दुबैका बीचमा झगडा हुन्छ ।

चौतारामा गाउँलेहरु जम्मा भएका छन । गाउँको भँडुवा धर्मानन्द पाध्याले गुमानेलाई उक्साउँछ र झगडा हातपातसम्ममा पुग्छ । छिमेकीहरूले गुमाने र धनजितेलाई छुट्याउँछन् तर दुबैमा रिस बाँकी रहन्छ । दुबै छिमेकीहरूमा बोलचाल तथा अर्म-पर्म र असल व्यवहार बन्द हुन्छ ।

केही समय पछि गाउँमा आँठे रोगको महामारी फैलिन्छ त्यसको चपेटामा धनजिते र उसको परिवार पनि पर्छ । आँठेले इन्तु न चिन्तु भई लडेको धनजितेको दयनीय अवस्था देखेर गुमानेको मन पग्लन्छ । उसले मन लगाएर धनजितेको सेवा गर्छ ।

सेवा नगर्न र आफ्नो भारी बोक्न गए चलनचल्तीभन्दा धेरै ज्याला दिने लोभ आसामरु साहुले देखाउँछ । यो लोभमा नपरी गुमानेले उल्टै छिमेकीको महत्त्व बुझाउँछ । सन्चो भई बिउँझेपछि धनजितेले गुमानेको प्रेम र उसको मनमा आफूप्रतिको माया र सद्भाव देख्छ । उसलाई विगतप्रति पछुतो लाग्छ र गुमानेसँग माफी माग्छ । दुबैमा मेल हुन्छ र कथा समाप्त हुन्छ ।

कथा छोटो र सरल छ ! यो कथालाई अहिलेको राजनीति संग दाँजेर हेर्ने हो भने प्रत्येक पार्टीहरुमा भंडुवा धर्मानन्द पाध्यहरु टन्न भेटिन्छ ! आफ्नो फाइदा हेर्ने आसामरु साहु जस्तै चरित्र बोकेका बिदेसीहरु छन जसले जातीयताको खेति देखि धर्म परिवर्तनको खेलो खेलेका छन !

अब हिजोको गुमाने र धनजिते बन्ने कि भंडुवा धर्मानन्द पाध्य देखि आसामरु साहुको जालोमा फस्ने ?

तस्विर: गुगल सर्च

प्रसंग: राष्ट्रपति र संबिधान

केसवलाल श्रेष्ठ  

केहि पूर्व न्यायाधीश र बार एशोसिएशनका स्वनामधन्य विद्वानहरुले राष्ट्रपतिले ‘विवेक प्रयोग नगरेको’ भनेर आरोप लगाउँदा संबिधानमा राष्ट्रपति र विवेकको के साइनो रहेछ भनि नेपालको संबिधान अध्ययन गर्दा बिचरा राष्ट्रपतिलाई त विवेक प्रयोग गर्ने अधिकार त कुनै पनि धाराले दिएको रहेनछ त ! राष्ट्रपतिको काम, कर्तब्य र अधिकार नेपालको संविधानको धारा ६६ ले ३ वटा उपधारा अन्तर्गत बर्णन गरेको पाइयो !

६६.१. राष्ट्रपतिले यो संबिधान वा संघीय कानून बमोजिम निजलाई प्राप्त अधिकारको प्रयोग र कर्तब्यको पालन गर्नेछ !

६६.२. उपधारा (१) बमोजिम अधिकारको प्रयोग वा कर्तब्यको पालन गर्दा यो संबिधान वा संघीय कानून बमोजिम कुनै निकाय वा पदाधिकारीको सिफारिसमा गरिने भनी किटानीसाथ व्यवस्था भएको कार्य बाहेक राष्ट्रपतिबाट सम्पादन गरिने अन्य जुनसुकै कार्य मन्त्रिपरिषदको सिफारिस र सम्मतिबाट हुनेछ ! त्यस्तो सिफारिस र सम्मति प्रधानमन्त्री मार्फत पेश हुनेछ !

६६.३. उपधारा (२) बमोजिम राष्ट्रपतिको नाममा हुने निर्णय वा आदेश र तत्सम्बन्धी अधिकारपत्रको प्रमाणीकरण संघीय कानून बमोजिम हुनेछ !

]

उपरोक्त धारा एवम् उपधाराहरू अध्ययन गर्दा यो तीनैवटा उपधाराले राष्ट्रपतिलाई विवेक त टाढाको कुरा, कुनै काम र अधिकार पनि दिइएको पाइएन !

अहिले राष्ट्रपति जस्तो (केवल आलंकारिक मात्र) संस्थालाई सामाजिक सञ्जालहरुमा अमर्यादित भएर मात्र हैन असाध्यै अमर्यादित, अश्लिल एवम् असभ्य तरिकाले जुन जुन पात्र प्रस्तुत भैरहनु भएको छ, यसले आ-आफ्नो पारिवारिक र सामाजिक दर्पण प्रस्तुत गरिरहेको व्यहोरा स्विकार्नु नितान्त जरुरी छ !

के वर्तमान संविधानले राष्ट्रपतिलाई सम्मानजनक भूमिका दिएको छ ! राष्ट्रपतिले संविधानको कुन धारालाई टेकेर आफ्नो विवेक प्रयोग गर्ने ? आफुलाई गणतन्त्रवादी भनेर नथाक्ने ‘संबिधान निर्माताहरुले’ निर्वाचित राष्ट्रपतिलाई किन कुनै पनि अधिकार दिन कन्जुस्याइँ गरेको होला ? आज राष्ट्रपतिमाथि जुन आक्षेप लगाएको छ, के यस प्रश्नको जवाफ तपाई नेताहरुले दिनु आवश्यक छ कि यो दोष राष्ट्रपतिको होइन तपाईहरुले बनाउनु भएको संबिधानको हो !

भाई फुट्दा फाइदा कसलाई भयो ?

तस्विर साभार: गुगल सर्च

  -जनकमान डङ्गोल

हिन्दु धर्म सहितको राजतन्त्र स्थापना हुनु पर्दछ भनेर कमल थापाले घोक्रो सुक्ने गरि कराए । हिजो कमल थापाको आवाजलाई सुर्य ग्रहणले छेकेकै हो ।

पूर्व पन्चहरु २०४६ साल पछी एक भएर लागेका हुन्थे भने आज आएर कांग्रेस देखि कम्युनिस्टहरुले जनताको टाउकोमा गिर खेल्न सक्दैन थिए । ओली विधा भएर आज रास्ट्रघाती नागरिकता विधेयक ल्याउने हिम्मत कसरि गर्थे ।

गोर्खालीको बुद्धि ढिलो पलाउछ भन्थे । अहिले आएर बल्ल पशुपति सम्सेर देखि प्रकाश चन्द्र लोहनीले देशमा राजतन्त्र स्थापना गर्नु पर्छ भनेर सामाजिक संजालमा लेखेछन । कम्तिमा ५ बर्ष अगाडी यस्तो बुद्धि किन आएन ? गणतन्त्रको नारा अलाप्दा घाटा कसलाई भयो ?

 

होस् गर्नुस महापन्चहरु छिमेकीले काखी च्याप्ने भनेको जसको जनमत धेरै छ उसैलाई हो । २०४६ पछी कांग्रेसलाई काखी च्यापेको छिमेकीले अहिले कम्युनिस्ट घटकको एक खेमा ओलीलाई माया गर्दैछ । हिजो माकुने देखि प्रचण्ड, सि.के राउत देखि बाबुराम उपेन्द्र सम्मलाई काँधमा बोकेर हिंडे । आफ्नो मतलब पुरा नहुने देखेसी जसले मतलब पुरा गर्छ उसैलाई काखी च्याप्ने हो । महन्थ ठाकुर देखि राजेन्द्र महतोलाई ढाल बनाएर ओलीलाई चक्रब्युहमा पारेको नतिजा ‘नागरिकता बिधेयक’ आयो हैन ?

अहिले जे जस्ता राजनीतिक घटना घट्यो त्यसो हुनुमा कांग्रेस कम्युनिस्ट जति दोषी छन त्यो भन्दा बढी दोषी राजाको नक्कली भजन गाउनेहरु छन भन्ने यो पंक्तिकारको ठम्याई हो ।

 

 

देशले फेरी राजतन्त्र खोजेको छ

हिजो पन्चको पालामा देसको पैसा बिदेस लैजान दिन्थेनन । देसका सत्रु केहि काला व्यापारीले  LC अर्थात (आयात प्रतित पत्र) को नाउँमा डलरको कालो धन्दा गर्न खोज्दा पनि पक्डाउ पर्थे । खेतानको LC (आयात प्रतित पत्र) काण्ड पनि नेपालीले भुलेका छैनन । खेतानहरु सबै मारवाडी ब्यापारी हुन ।

..

काँग्रेस भनेको पूंजीवादी सामन्तीको पार्टी भनेर आरोप लाउने कम्युनिस्टहरु हुन । पुजीपतिको घोर बिरोधमा तत्कालिन कम्युनिस्ट पार्टी माले अहिलेको एमालेले देसमा भएको सम्पूर्ण सरकारी देखि निजि कल कारखानामा काम गर्ने मजदुरहरु उचालेर बन्द हड्ताल गराएर पंचायती ब्यबस्था लाइ छुलछुल पार्थे । मजदुरले गरेको बन्द हड्तालमा तिनका भात्री संगठन त झन नकुर्लिने कुरै भएन । उहिले कम्युनिस्टको जत्तिको जनमत कांग्रेसको थिएन र अहिले पनि छैन । त्यहि भएर पछाडी बाट समर्थन गर्थे । बन्द, हड्ताल, नारा जुलुस, चक्का जाम देखि तोडफोडमा कम्युनिस्टहरुलाई कसैले पनि जित्न सक्दैन । तिनीहरुको भुस भरेको खोपडी अर्थात दिमागमा नै माओले घोकाइ दिएको मन्तर 'पुराना संरचना भत्काऊ र नयाँ निर्माण गर' भन्ने फिर्फिरीझैँ फनफन घुम्छ ।
..

पुराना भत्काउन जति सजिलो हुन्छ नया जोडन त्यति नै गारो हुन्छ । नया जोडन लाइ पुजी चाहिन्छ । अहिले यतिखेर पार्टीमा घुसेका यी तिनै मारवाडीहरु हुन जसले देसको संक्रमणकालको फाइदा उठाउँदै पैसा जति बिदेसमा लगेर थुपारेका छन । देसमा खोल्ने उधोग धन्दा बिदेसमा गएर खोलेका छन । मजदुरको पेटमा लात हान्यो भनेर हिजो आन्दोलन गर्न उक्साउने यी कम्युनिस्टको जमातेले तिनै पुजीपति मारवाडीलाइ किन र के को आधारमा पार्टीमा हुलेर मनोनित बिधायक बनाउदैछन ? देसको पुजी बिदेसमा लगेर उधोगधन्दा खोले पछी देसको मजदुर बेरोजगार हुन्छ कि हुँदैन ? आफ्नै मजदुरहरुलाइ बेरोजगार बनाउदैछ भन्ने थाहा हुँदा हुँदै पनि ति मजदुरका महा सत्रुलाइ गला जोडेर फुल माला र खादाको साथ पार्टीमा किन प्रबेस गराइयो ? अझै पनि पार्टीमा आस्था राख्ने हरुले यस्तो गम्भीर कुरालाइ नसोचेर हावाको तालमा थपडी बजाएर स्वागत गर्छन भने पछी गोहीको आँसु चुहाउनुको के अर्थ ? एमाले नामको कम्युनिस्ट पार्टी अब गरिब जनता मजदुरको पार्टी कि पुजीपतिको पार्टी ? यसको चिन्तन मनन गर्ने कस्ले ?
..

यो गम्भीर गल्ति सच्याउने कस्ले छात्तिमा हात राखेर सोच्नुस त । त्यसैले देसमा शान्ति नभए सम्म उधोग धन्दा कल कारखाना स्थापित गर्न सकिदैन । सान्तिको लागि अहिलेका यी पार्टीहरु बाट बिल्कुलै सम्भव छैन किनभने पैसा र पदको लागि यिनीहरुले आफ्नो आत्मालाई समेत बेच्न पछी पर्दैनन भन्ने कुरा हामीले यो ३० बर्षमा देखि भोगी सकेका छौ । यहि अबस्था रहेमा देस कुनै पनि बेला सिक्किमको स्थितिमा नपुग्ला भन्ने के बेर ।

..

काम नगारि माम पाइन्न । माम पाउनको लागी चाहिने रोजगार हो । रोजगारको लागि पुंजी चाहिन्छ तर पुजिपतिले पुजी जति बिदेसमा लगेर थुपारे पछी देसमा कसरि रोजगारको सिर्जना हुन्छ ? त्यसैले अहिलेको यो भाडभैलो लाइ ठेगानमा लगाउन कै लागि भए पनि केहि समयको लागि देसले फेरी २०१७ साल जस्तै कठोर ब्यबस्था खोजेको छ । राजतन्त्र बिना त्यो सम्भब छैन भने अब फेरी राजतन्त्र  पुनर्स्थापना किन नगर्ने ?

बेलायत जस्तो महासक्तिसाली देस होस् या कम्युनिस्टले गाँजेको देश कम्बोडियामा गुमेको राजतन्त्र पुन फर्किन सक्छ भने नेपालमा किन सक्दैन ? देस रहेपो पहिचान पाइन्छ ? आफुमा जुधेर लड्ने देखि बिदेसीको ताबेदारी गर्ने अहिलेका नेताहरुले देशमा मच्चाएको भाँडभैलोलाई  रोक्नकै निमित्त भए पनि नेपालमा फेरी एकपटक राजसंस्था लाइ पुनर्स्थापना गर्न अति आबस्यक भै सकेको छ ।
 

 

धेरै नउम्ल कमरेडहरु पोखिएर खेर जाला

धेरै उम्ल्यो भने पोखिन्छ भने उखान नेपाली जनजिब्रोमा झुण्डिएको छ । यो उखानलाई पटक पटक सत्ताको स्वाद चाखेको नेपालको बुढो पार्टी नेपाली कांग्रेसले चरितार्थ पारेर देखाई पनि दिएको छ ।

देस र जनताको लागी क्रान्ति गरेका हौ भने । सोझो र सिधा जनताले हो भन्दै सहि थापेर पटक पटक समर्थन र सहयोग नगरेको भए कांग्रेसीहरुले पटक पटक सत्ता र भत्ताको स्वाद चाख्न पाउदैन थिए । सत्तामा पुगेपछि सोझा र सिधा जनतालाई भन्दा आफ्ना र नजिकका आसेपासेलाई मात्र अँगालो हाल्दा नेपाली कांग्रेसलाई नेपाली जनताले आज आएर थांग्नामा सुताई दिन बाध्य पार्देको छ र त्यसो हुनुमा अरु कोहि नभएर नेपाली कांग्रेस पार्टी हाक्नेहरुनै सतप्रतिसत जिम्मेवार छन ।

कांग्रेस पार्टीको आजको हबिगत देखेर खिसिटिउरी गर्दै अहिलेको सत्तासिन पार्टीका मुखियाहरु काखी बजाउदै छन । टुंडिखेलमा भाषण गर्ने हैसियतको नेपाली कांग्रेस पार्टी आज आएर माईतिघर मण्डलामा सिमित भएको छ भनेर घिरम्ले नाक पार्न थालेका छन । अहिलेका बहुमतका कम्युनिस्ट पार्टी पनि क्रान्ति र संघर्ष गरेर आएका हुन । उम्लियो भने पोखिन्छ । कांग्रेस पार्टीको जस्तै हबिगत हाम्रो पार्टीको पनि हुन सक्छ भन्ने सोच भएको भए यस्ता घटिया कुरा पक्कै पनि गर्दैन थिए होलान ।

कार्टुन साभार: गुगल सर्च

जसले राम्रो काम गर्छ भोट त्यसैलाई दिने हो तर पंचायतको बर्खास्ती पछि आजको दिन सम्म आईपुग्दा कुनै पनि पार्टीले देस र जनताको लागी राम्रो काम गरेर देखाएका छैनन । जुन दिन नेपालका जनताले देस र अहिलेको राजनीतिक पार्टीहरु लाई राम्रो संग बुझ्छन त्यो दिन अहिलेको सत्तासिन पार्टीहरुको हबिगत पनि नेपाली कांग्रेस पार्टीको जस्तै हुनेछ । यसमा कुनै दुईमत छैन ।

मिठो र गुलियो भाषणले जनतालाई केहि दिन भ्रममा पार्न र राख्न सकिन्छ तर संधै त्यसो गर्न सकिन्न । अहिलेको ओली सरकारले भाषण ठोक्ने भन्दा अरु कुनै गतिलो काम गरेर देखाएका छैनन । यस्तै प्रकारले यो सरकार चल्दै गयो भने आर्को पटकको चुनावमा नेपाली कांग्रेसले भोगेको हबिगत पक्कै पनि ओली सरकारको हुनेछ यसमा कुनै दुईमत छैन ।

जनताहरु भनेका आसे हुन । चुनावमा केहि पाईन्छ भन्ने आसले भोट दिएका हुन । जनताको आसा भनेको बिकास र शुसासन हो तर जनताको आशालाई निरासामा पारियो भने ‘काला गए गोरा आउछन ’ भनेर सोच्न बाध्य हुनु पर्छ । हाम्रो देस गरिब थिएन र अझै पनि छैन । हामीहरुलाई दरिद्रको कोटिमा उभ्याई दिने अरु कोहि नभएर हाम्रा महान नेताहरु हुन । देस लाई बिदेसिको पाउमा बन्धकी चढाएर नेता र तिनका केहि थान आसेपासेले विलासी गाडी र घोडा चढ्दैमा देस शक्तिसाली र सम्पन्न छ भनेर कसरि भन्न सक्छन ?

जनताको जीवनस्तरलाई माथि उठाउने हो भने बिपक्षीलाई पनि मनाएर काँधमा काँध मिलाएर अगाडी बढ्नु पर्नेमा एकले आर्कालाई खसी बोका खुल्यायेका जसरि खुईल्याउदै छन । अहिले हामि सत्तामा छौ र हामीले जे गरे पनि हुन्छ भन्ने मानसिकता बोकेर अगाडी बढ्यो भने आर्को पटक नेपाली जनताले ‘मिलेर बस्न नसक्ने तिमि कम्निस्टहरु पनि उही ड्यांगको मुला रैछौ त्यसैले  अब काँध थाप्न सकिन्न’ भन्दै जसरि अहिलेको नेपाली कांग्रेस पार्टीको हविगत बनाई दियो भने अहिले आफैले यत्तिखेर भनेको ‘बिचरा नेपाली कांग्रेस पार्टी माईतिघर मण्डलामा भाषण गर्ने हैसियतमा पुगेछ’ भन्ने स्थितिमा त्यो समयमा नपुग्ला भनेर भन्न पनि सकिदैन त्यसैले उखानटुक्का हालेर आफ्नालाई गालि गर्नु भन्दा देस बिकासको सत्रु ‘भ्रस्टाचार र भ्रस्टाचारी लाई बढार्न कम्बर कसेर लाग्नु पर्छ’ भन्ने सुझाब र सल्लाह मात्र हो ।