मक्केको गलबन्दी र पच्छ्यौरी ला सी च्यात्तिदैन त ?

झन्डै महिना दिन नेपाली लाज्निती गर्ने थलो देखि गाम्घर समाजमा गलबन्दी र पच्छ्यौरीको उल्का संग चर्चा भो ।

चर्चाको बिउ रोप्ने गाईने पर्कासे थिए । बडो हेन्सम छु भनेर देखाम्दै जुल्फी तह लाम्न निधारा कपडा बेरेर हाफ पईट लार रोधी बसेको घरा बाँदर उफ्रेको जस्तरी बुत्रुक्क उफ्रेर आम्दै गलबन्दी च्यात्तियो तिम्ले तानेर, बोलाको तिम्लाई आफ्नो ठानेर भन्दै बिलौना गरेको पनि अहिलेको चलेको पोईसो कमाई दिने भाँडो युट्युपाँ देखियानै हो । 

अहिलेको ट्यापे भाका हान्न पर्कासे गाईने खत्रा छन भन्ने उदाहरण पनि दिए । तीनतले घर अनि सुनको अम्ठी लाम्ने हैसियत भका मुन्छी हुम भनेर रोधीमा फुटानी लाम्नेले  गलबन्दी च्यात्तियो तिम्ले तानेर चै कसरि भन्न सकेका हुन ? तान्दैमा च्यात्तिने मक्केको गलबन्दी लाएर छ्म्माहरुको अगाडी गलबन्दी च्यात्तियो तिम्ले तानेर भन्दै आरोप जसरि लगाए त्यसरीनै मेरो गित किन चोरेर गायिस भन्दै पुर्बेली अर्ध बुढा गायक संगीतकार शम्भु राईले पनि लाए । फौजी भाकामा यस्ता जिनिस्लाई एम्बुस (धराप) थापेको भन्छन ।  

यो एम्बुस भन्ने जिनिस पनि उल्का र अच्चमको हुन्छ हाव । ताल परेको खण्डमा परान लिन देखि जान बेर लाम्दैन । लाज्निती देखि कुटनीति हुँदै झुठनीति नामको एम्बुसा परेर जीव जन्तु देखि मनुख्य सम्म पिलित्त परेका छन ।

४६ साल देखि १७ सालको बिचको शासनलाई पन्चेती शासन भानिथ्यो । दल बिनाको शासन अर्थात निर्दल अनि राजा र राजाको नजिकको ले जे चाह्यो त्यहि हुने शासन । फट्यांग्रा जस्तरी उफ्रेर बोल्न पाईएन भन्दै २०४६ सालमा बहुदलले चलाम्ने ड्यामोक्रेसी अझ त्यो भन्दा बढी चाहिय्यो भन्दै ६४ सालमा रिपब्लिक पनि ल्याएकै हुन । त्यसरी ल्याम्ने बेलामा बोल्न पाईन्छ, लेख्न पाईन्छ, सुन्न पाईन्छ, भन्न पाईन्छ तर तर्साम्न पाईदैन । तर्सायो भन्ने मानव अधिकार नामको जिनिसको हत्या र बलात्कार हुन्छ भन्ने सर्त पनि राखेकै हुन ।  

बोल्न पाईन्छ भन्दैमा आर्काको मानहानी गरेर बोल्न पाईन्न । झन जातजाति र छुवाछुतको नाम पनि लिन पाईन्न । अहिलेकाहरु बडो दार्शनिक बनेर जातजाति र छुवाछुत बारेमा कुर्लिन्छ्न तर त्यसरी कुर्लिनेहरुले २०१९ सालको पन्चेती व्यवस्थाले नै नेपालमा कुरीति, बिकृति र विसंगति देखि जातपात छुवाछुतको भेदभाव नगर्नु भन्ने कानून लागु गरेको थियो भन्ने कुरा चै कसरि बिर्सेछन ?

हरेक कुराको समय हुन्छ । समयमा कुनै चल्छ कुनै चल्दैन । हिजो राई बुढाले गाम्दा नचलेको जिनिसलाई आज अलिकति धुन सुन घुमार गाईने पर्कासेले सुनुम सुनुम बनायो भन्दैमा माखाको चित्त बनाउने हरु र हिजो पन्चेती शासनमा कडी कड़ाउ भो स्वतन्त्रता चाहियो भन्नेहरु आफै निरङ्कुश बनेर पन्चेतको बाउ बनेको देख्दा भनाई र गराई फरक हुने रच्छ भनेर भन्न कर लाग्दो रैछ त्यसैले अहिले गलबन्दी विवाद पनि चियाको तुफान जस्तै भै सकेको अबस्थामा अरु कुरा के कोट्याई भो ।