-जनकमान डंगोल
मेरो आँखा अहिले सम्म सद्धे छ ! दिमाग पनि सहि र सद्धे छ ! मैले आज सम्म कुनै पार्टीको झण्डा बोकेर 'हाम्रो पार्टी जिन्दाबाद, तिम्रा पार्टी मुर्दाबाद' भनेर नारा लगाउदै हिडेको छैन र हिड्ने पक्षमा पनि छैन !
म नेपाली हु र मलाई नेपाली भनेर चिनाएको अहिलेका कांग्रेस तथा कम्युनिस्ट देखि अन्य छूट भैय पार्टीले हैन त्यसैले,
..
जन समुदायको सेवा गर्ने
यहि प्रतिज्ञा लीई मनमा
राजाको सिन्दुर लगाई
आउदैछ कोहि ढोकामा
लौ बोलौ मन खोलौ
यो सुनौलो बेला मौकामा
..
भन्दै देस र समाजको खातिर गीत गाको मुन्छे म ! राम्रो संग नजिकबाट देखेको छु नेपालको नेताहरु र तिनीहरुको चरित्र !
पंचायत ब्यबस्था अहिले सम्म भएको भए काठमान्डौ खाल्डो देखि देसको ठुला ठुला शहरहरुमा हिजो पाउरोटी चप्पल लाउने हैसियत नभएकाहरुको महल पक्कै पनि ठडिने थिएन !
पोईसो रुखमा फल्दैन ! सजिलो पोईसो कमाउने भनेको दलाली देखि चाटुकारिता गरेर हो जुन २०४६ साल पछी ठडिएको महल, तिनका सन्तानको विदेशको पढाइ र विलासिताको गाडी देखि ब्यांक ब्यालेन्सले पुस्टि गरेको छैन भनेर भन्न सक्ने कोहि छ ?
देस कसैको बाउको बिर्ता पनि हैन न आमाको दाईजो हो ! जनता भेडा छन भनेर मक्ख नपरे हुन्छ ! जुन दिन जनता जागेर बाटो ढाक्छन त्यो दिन नेपालको नेताहरुको हबिगत के हुने हो त्यतिखेर देख्लान र भोग्लान !
