फरक यता र उता

हाम्रा जय नेपाल देखि लाल सलाम भन्ने ‘दाई’ देखि ‘कमरेड’हरुको जन्मथलो छिमेकी भारतमा भएको हो । दाई ४ सालमा अनि कमरेडहरु ६ सालमा जन्मेका त्यसैले दिल्लीमा पानि पर्यो भने काठमाण्डौमा बस्नेहरुले छाता उघार्छ्न भन्ने उखान समेत त्यसै बनेको हैन ।

कांग्रेसी नेता तथा पटक पटक मन्त्रि भएका पी.चिदम्बरम अहिले हिरासतमा परेर जेल पुगेका छन । भारतमा कानून कडा छ । मै भन्नेहरुलाई कानुनको डण्डा बजारेको राम्रै संग देख्न सकिन्छ ।

हाम्रो तिर छयालीस साल आए पछि कांग्रेसी चिरन्जिबी दाई देखि खुम बहादुर दाई बाहेक अरुले जेल जाने सौभाग्य पाएनन । ति दुई  दाईहरु पनि धेरै शक्तिसाली बन्न खोज्दा जेल गएका हुन ।  

आफुलाई मदेसी भन्न रुचाउनेहरुले भने बिहारको नक्कल गर्छन । आमा देखि मामा, हुँदै ससुराली घर बनाको भएर होला हिन्दि देखि भोजपुरी बोल्न रुचाउछन । आफ्नो देसको रास्ट्रिय भाषा नेपालीलाई घृणा गर्छन तर राजधानी काठमान्डौमा आए भने प्युर नेपाली भाषामा भाषण ठोक्छन ।

बिहारी नेता लालु अहिले जेलमा बसेर आलु खादैछन । पशुको लागी भनेर आएको चारा पानि समेत बाँकी राखेनन ।

मदेसी नेताहरुले पनि नेपालको बजेटलाई लखनौ लुट सम्झेका छन । लालु जस्तै आलु खालान कि नखालान त्यो समयले बताउला । फरक के छ भने नेपालमा न्याय मरेको छ तर उता जिम्दै छ । कानून कडा नभएको भे लालुले आलु किन खान्थे ।

अहिले महरा कमरेडलाई पुलिसले समातेको जस्तो गरेको देखियो । महरा कमरेडलाई आरोप लाउने हो भने आरोपले सगरमाथा चुम्ला । आरोप जाए भाड्मे । खाँट्टी भाकामा भन्ने हो भने प्रचण्ड र वली कमरेडहरुले स्व.गिरिजाको नक्कल गर्दै चिरन्जिबी देखि खुम बहादुर फर्मुला अपनाएका हुन ।

नेपालको प्रधानमन्त्री भीमसेन थापालाई पनि समातेर झ्यालखाना कोचेकै हुन । त्यति मात्र नभएर अनेक थरिको हल्ला फैलाएर थापाकाजीलाई सेरिन बाध्य बनाउने हाम्रो सत्ता हाक्ने सयसहरुले महरा कमरेड पनि यतिखेर भीमसेन थापाको जस्तै हालतमा पुगोस भन्न चहान्छन । यदि त्यसो भो भने ‘नरहे बाँस न बाजे बाँसुरी’ ।

हिजो कांग्रेसका चिरन्जिबी, खुम बहादुर आज डबल कम्युनिस्ट पार्टीका महरा भोली अरुहरुको हालत पनि यस्तै हो । फरक के छ भने छिमेकमा सबुद प्रमाण सहित देखाएर पक्रिने साहसी पुलिस छन भने हाम्रोमा आदेसका पुजारीहरू । हाम्रो आदेसपालकहरु भनेको उही ‘मह’ को थेगो...

हान्ने

बान्ने

सापले भनेको मान्ने

अनि कठालोमा समातेर तान्ने

मात्र हो ।