Home » » कविता: सिपाहीको स्वास्नी ।

कविता: सिपाहीको स्वास्नी ।

Written By खांट्टी कुरा on Monday, December 15, 2014 | December 15, 2014

समाश्री 
बाहिरी परतमा बसन्त
पालुवा लागेका फूल फुलेका
यौवन
लहलहाउँदो
तर संगिना
केलाएर हेर त
मेरो बसन्तको पतझड पक्ष
आँखा दृष्य देख्छ दुविधा देख्दैन
आँखा भाव देख्छ भावना देख्दैन
परिधान भित्रको कोढ
ऊ आए पनि चहर्याउँछ
ऊ गए पनि चहर्याउँछ
आउँदा फर्कने डर हुन्छ
फर्कदा नफर्कने त्राश हुन्छ
अधमरो बचाई भित्र
संगिना
कहाँ देखिस
बाँचेको
सिपाहीको स्वास्नी
पक्ष पक्षमा
गलित हुने बिगलित हुने चन्द्र झैं
हृदयको अवस्थामा
पूर्ण चन्द्रको मादक रश्मी
आँगनभरि फैलीदा पनि
कामोद्दीपन बढेनन्
कहिले
झ्याउँकिरीका निरर्थक व्यञ्जनाले
कामाध बनाउँछ
व्यतिरेक भावहरुमा
आफै जल्छु
आफैलाई छल्छु
रुन्चे हाँसो भित्र
संगिना
कहाँ देखिस
हाँसेकी
सिपाहीको स्वास्नी
नियती
ज्यानको बाजी थापेर
रगत बेच्न बाध्य छ
सिउँदो
सिन्दूरले लामै पुरे पनि
मुटु
स्पन्दनसंगै काँप्दछ
सत्रुलाई लच्छिनको एक क्षण आवश्यक
उस्लाई
लच्छिनको बाह्रैमासको खाँचो
भयले प्राण सँधै
किल्कीलेमा आएर नाँच्छ
संगिना
कहाँ देखिस नाचेकी
सिपाहीको स्वास्नी
सिपाहीको स्वास्नी पेन्सनपट्टामा अल्झन्छे
सिपाहीको स्वास्नी वीर पदकमा झुण्डिन्छे
पल पल युद्धरत सिपाहीको स्वास्नी
हजारौं दंश सहेर
हजारौं घाउ पुरेर
कुनै युद्ध जित्दिन, कहिल्यै जित्दिन ||


Share this article :
 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2011. खांट्टी कुरा - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Published by Mas Template
Proudly powered by Blogger